Het gebied tussen de hoge, droge Veluwe, en de laaggelegen IJssel, was ook in de prehistorie interessant voor bewoning. In de midden steentijd ( 8800 - 4900 v Chr.) vestigden rondtrekkende jagers zich af en toe tijdelijk op de hogere plekken in het natte gebied. Deze jagers jaagden waarschijnlijk in het toendra achtige landschap dat was ontstaan na de laatste ijstijd, op klein wild.

Apeldoorn ligt juist in deze overgang tussen droog en nat en op verschillende plaatsen zijn de resten van deze tijdelijke bewoning teruggevonden. Het gaat dan vooral om resten van vuursteenbewerking.

De AWA heeft onder andere in 2002 op het Alba terrein en tussen 1992 en 2002 in de nieuwbouwwijk Osseveld Oost vuursteen verzamelt uit deze periode.

Voor het grootste deel gaat het daarbij om afvalmateriaal: splinters die  overblijven bij vuursteenbewerking zoals hieronder.

Af en toe zitten er ook gebruiksvoorwerpen tussen zoals hieronder. De linker pijlpunt is waarschijnlijk jonger, mogelijk uit de bronstijd (1700 - 700 v Chr.) terwijl de spitsjes rechts uit de steentijd zijn. (Het afgebeelde vuursteen is gevonden in de wijk Osseveld Oost)